Czarne charaktery — czyli długo oczekiwana zmiana ról
Galeria Szkła i Ceramiki, BWA Wrocław, 2008
Ceramika, drewno, naturalne i sztuczne zęby, pióra, fragmenty mebli i tapicerki, trawa morska; różne wymiary
Prace z tego cyklu zostały pokazane po raz pierwszy w galerii Okna w warszawskim Zamku Ujazdowskim w Warszawie (Pan myśliwy, 2007), a następnie, w rozbudowanej aranżacji, na wystawie Czarne charaktery, czyli długo oczekiwana zmiana ról (2008) w Galerii Szkła i Ceramiki BWA Wrocław. w ramach drugiej prezentacji sterylna przestrzeń ekspozycyjna została przeobrażona w osobliwy, mroczny gabinet myśliwego. Obraz rzeczywistości kreowanej przez Brzeskiego odwołuje się w tym przypadku do opozycji natury i kultury; przedstawia sytuację, w której nastąpiło odwrócenie istniejącego porządku. Zgodnie z alternatywnym scenariuszem rozwoju cywilizacji zawieszone na ścianie trofea łowcy, wykonane z czarnej, matowej i jednocześnie gładkiej ceramiki, przypominają wytwory produkcji przemysłowej – części maszyn, kowadła, kadłuby statków, technologiczne odpady. Ich zoomorficzne, syntetyzowane kształty zostały podporządkowane estetycznemu rygorowi wynikającemu z jakiejś bliżej nieokreślonej, utylitarnej funkcji. z drugiej strony przywodzą na myśl przetworzone, „oswojone” wizerunki zwierząt znane ze świata bajek, disnejowskich kreskówek. w tym wyimaginowanym, surrealnym świecie przedmioty należące do człowieka i jego otoczenia – fragmenty mebli i wystroju gabinetu – uległy z kolei przemianie w organiczną materię, podlegającą naturalnemu rozkładowi, niczym butwiejące w leśnej ściółce zwierzęce truchła.
Należąca do myśliwego strzelba – broń symbolizująca jego supremację nad przyrodą – jest teraz zbielałą kością, która jedynie kształtem sugeruje swoje pierwotne przeznaczenie. Czarne charaktery to wizualizacja równoległej rzeczywistości, senny obraz, w którym przenikają się i łączą wątki obecne w różnych innych realizacjach Brzeskiego, np. motyw bohatera związanego z lasem (jak w przypadku postaci majora Monety), praca z popiersiem jako klasycznym tematem rzeźbiarskim (jak w cyklu rzeźb z wystawy Sztuka jest przemocą) czy wykorzystanie specyficznych właściwości, jakie oferuje materiał ceramiczny – w tym przypadku umożliwiający uzyskanie precyzyjnie zdefiniowanej formy.
Tekst: Patrycja Sikora / Tłumaczenie: T.J.