Życzenie

Wystawa Olafa Brzeskiego zatytułowana „Życzenie”, już w warstwie ideowej zawiera myśli, które w jakiejś mierze dotyczą każdego z nas: pragnienia, aby dobrze działo się w domu, w rodzinie, w naszych prywatnych planach, a także na całym świecie, zarówno tym kształtowanym przez ludzi, jak i tym, na który człowiek nie ma wpływu. I choć niektóre życzenia artysty wydają się być mrzonkami – spełnienie ich byłoby równoznaczne ze stworzeniem świata idealnego – to jednak stawiają jakiś cel, do którego należy dążyć. Cel zarówno dla pojedynczego człowieka, jak i dla całej ludzkości.

Tekst: Agata Smalcerz

„Życzenie”

Życzę sobie
Żebyście przyszli do galerii, zobaczyli wystawę i nikt nie miał wrażenia, że o niego nie dbam.
Żeby nikt nie wyszedł zawiedziony.
Aby ten pokaz rzeźb i obiektów przywołał świadomość większej tajemnicy,
bo być może za tą tajemnicą kryje się jakiś przeczuwalny porządek i cel.
Życzę sobie, aby ludzie mniej cierpieli, a w szczególności moi bliscy.
Aby dzieci żyły bez lęku.
Życzę sobie stabilizacji finansowej dla mnie i mojej rodziny,
czyli żeby wszystkie rzeźby z tej wystawy się sprzedały i trafiły w dobre ręce. 
Bo są ładne i dobre.
Żeby wojna się skończyła a wszyscy dyktatorzy ruszyli w świat głosić miłość.
I żeby mieszkańcy spod trójki przestali pluć i rzucać niedopałki przed naszą
bramą.

Olaf Brzeski

Fot. Krzysztof Morcinek